अवघा रंग एक झाला ।
रंगि रंगला श्रीरंग ॥१॥
मी तूंपण गेले वायां ।
पाहतां पंढरीच्या राया ॥२॥
नाही भेदाचें तें काम ।
पळोनि गेले क्रोध काम ॥३॥
देही असोनि विदेही ।
सदा समाधिस्त पाही ॥४॥
पाहते पाहणें गेले दूरी ।
म्हणे चोखियाची महारी ॥५॥
| रचना | - | संत सोयराबाई |
| संगीत | - | किशोरी आमोणकर |
| स्वर | - | किशोरी आमोणकर |
| राग | - | भैरवी |
No comments:
Post a Comment