|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
श्री
गणेशाय नमः ॥ मागले अध्यायी वर्णिले । बाळाप्पा मुरगोडी आले । पुण्यस्थानी
राहिले । तीन रात्री आनंदे ॥१॥ |
तेथे
कळला वृत्तांन्त । अक्कलकोटी साक्षात । यतिरुपे श्रीदत्त । वास्तव्य सांप्रत
करिताती ॥२॥ |
ते...थे
आपुला मनोदय । सिद्धीस जाईल निःसंशय । फिटेल सर्वही संदेह । श्री सदगरुकृपेने
॥३॥ |
परी
मुरगोडीचे विप्र । बाळाप्पासी सांगत । गाणगापूर विख्यात । महाक्षेत्र भीमातीरी
॥४॥ |
|
तेथे
आपण जावोनी । बैसावे हो अनुष्ठानी । श्रीगुरु स्वप्नी येवोनि । सांगती तैसे
करावे ॥५॥ |
|
मानला
तयासी विचार । निघाले तेथूनी सत्वर । जवळी केले गाणगापूर । परम पावन स्थान ते
॥६॥ |
कामना
धरोनी चित्ती । सेवेकरी सेवा करिती । जेथे वाहे भीमरथी । स्नान करिती भक्तजन ॥७॥ |
पुत्रकामना
धरुनी चित्ती । आराधिती नृसिंहसरस्वती । दरिद्री धन इच्छिति । रोगीजन आरोग्य
॥८॥ |
कोणी
घालिती प्रदक्षिणा । कोणी ब्राह्मणभोजना । कोणी करिती गंगास्नाना । नमस्कार
घालिती कोणी ॥९॥ |
तेथील
सर्व सेवेकरी । नित्य नियमे दोन प्रहरी । मागोनिया मधुकरी । निर्वाह करिती आपुला
॥१०॥ |
बाळाप्पा
तेथे पातले । स्थान पाहोनी आनंदले । नृसिंहसरस्वती पाऊले । प्रेमभावे वदिली ॥११॥ |
प्रातः
काळी उठोनी । संगमावरी स्नान करोनी । जप ध्यान आटपोनी । मागुती येती गावात ॥१२॥ |
सेवेकर्यांबरोबरी
। मागोनिया माधुकरी । भोजनोत्तर संगमावरी । परतोनि येती ते ॥१३॥ |
|
माध्यान्ह
स्नान करोनी । पुन्हा बैसती जप ध्यानी । अस्ता जाता वासरमणी । संध्यास्नान करावे
॥१४॥ |
करोनिया
संध्यावंदन । जप आणि नामस्मरण । रात्र पडता परतोन । ग्रामामाजी येती ते
॥१५॥ |
बाळाप्पा
ते गृहस्थाश्रमी । संतती संपत्ती सर्व सदनी । परान्न ठावे नसे स्वप्नी । सांप्रत
भिक्षा मागती ॥१६॥ |
सदगुरुप्राप्तीकरिता
। सोडूनी गृह - सुत - कांता । शीतोष्णाची पर्वा न करिता । आनंदवृत्ती राहती
॥१७॥ |
पंचपक्कान्ने
सेविती घरी । येथे मागती मधुकरी । मिळती कोरड्या भाकरी । उदर पूर्ती न होय
॥१८॥ |
शीतोष्णाचा
होय त्रास । अर्धपोटी उपवास । परी तयांचे मानस । कदा उदास नोहेची ॥१९॥ |
|
अय्याराम
सेवेकरी । राहत होते गाणगापुरी । त्यांनी देखुनी ऐसीपरी । बाळाप्पासी बोलती
॥२०॥ |
तुम्ही
भिक्षाअ घेवोनी । नित्य यावे आमुचे सदनी । जे जे पडेल तुम्हांस कमी । ते ते
आम्ही पुरवू जी ॥२१॥ |
बाळाप्पासी
मानवले । दोन दिवस तैसे केले । पोटभरोनी जेवले । परी संकोच मानसी ॥२२॥ |
|
जाणे
सोडिले त्यांचे घरी । मागोनिया मधुकरी । जावोनिया संगमावरी । झोळी उदकी बुडवावी
॥२३॥ |
ऐसे
लोटले काही दिवस । सर्व शरीर झाले कृश । निशिदिनी चिंता चित्तास ।
सदगुरुप्राप्तीची लागली ॥२५॥ |
घरदार
सोडिले । वनिता पुत्रा त्यागिले । अतितर कष्ट सोशिले । सदगुरुकृपा नोहेची ॥२६॥ |
|
हीन
आपुले प्राक्तन । भोग भोगवी दारुण । पहावे सदगुरुचरण । ऐसे पुण्य नसेची
॥२७॥ |
|
ऐसे
विचार निशिदिनी । येती बाळाप्पाचे मनी । तथापि कष्ट सोसोनी । नित्य नेम चालविला
॥२८॥ |
एक
मास होता निश्चिती । स्वप्नी तीन यतिमूर्ती । येवोनिया दर्शन देती । बाळाप्पा
चित्ती सुखावे ॥२९॥ |
पंधरा
दिवस गेल्यावरी । निद्रिस्त असता एके रात्री । एक ब्राह्मण स्वप्नाभीतरी ।
येवोनिया आज्ञापी ॥३०॥ |
अक्कलकोटी
श्रीदत्त । स्वामीरुपे नांदत । तेथे जाउनी त्वरित । कार्य इच्छित साधावे
॥३१॥ |
|
पाहोनिया
ऐसे स्वप्न । मनी पावले समाधान । म्हणती केले कष्ट दारुण । त्याचे फळ मिळेल की
॥३२॥ |
अक्कलकोटी
त्वरित । जावयाचा विचार करीत । तंव तयासी एक पत्र । शय्येखाली मापडले ॥३३॥ |
त्यात
लिहिली एक ओळी । करु नये उतावळी । ऐसे पाहोनी त्या वेळी । विचार केला मानसी ॥३४॥ |
आपण
केले अनुष्ठान । परी ते जाहले पूर्ण । आणखीही काही दिन । क्रम आपुला चालवावा
॥३५॥ |
मग
कोणे एके दिवशी । बाळाप्पा आले संगमासी । वृक्षातळी ठेवून वस्त्रासी । गेले
स्नान करावया ॥३६॥ |
परतले
स्नान करोनी । सत्वर आले त्या स्थानी । वस्त्र उचलिता खालोनी । वृश्चिक एक
निघाला ॥३७॥ |
तयासी
त्यांनी न मारिले । नित्यकर्म आटोपिले । ग्रामामाजी परत आले । गेले भिक्षेकारणे
॥३८॥ |
त्या
दिवशी ग्रामाभीतरी । पक्वान्न मिळाले घरोघरी । बाळाप्पा तोषले अंतरी । उत्तम दिन
मानिला ॥३९॥ |
अक्कलकोटी
जावयासी । निघाले मग त्याच दिवशी । उत्तम शकुन तयांसी । मार्गावरी जाहले
॥४०॥ |
चरण
- चाली चालोनी । अक्कलकोटी दुसरे दिनी । बाळाप्पा पोचले येवोनी । नगरी रम्य
देखिली ॥४१॥ |
जेथे
नृसिंहसरस्वती । यतिरुपे वास करितो । तेथे सर्व सौख्ये नांदती । आनंद भरला
सर्वत्र ॥४२॥ |
तया
नगरीच्या नारी । कामधंदा करीता घरी । गीत गाउनी परोपरी । स्वामीमहिमा वर्णिती
॥४३॥ |
दूर
देशीचे ब्राह्मण । वैश्यादिक इतर वर्ण । स्वामीमहिमा ऐकोन । दर्शनाते धावती
॥४४॥ |
|
तयांची
जाहली गर्दी । यात्रा उत्तरे घरोघरी । नामघोषे ते नगरी । रात्रदिन गजबजे
॥४५॥ |
|
राजे
आणि पंडित । शास्त्री वेदांती येत । तैसे भिक्षुक गृहस्थ । स्वामीदर्शनाकारणे
॥४६॥ |
|
कानफाटे
नाथपंथी । संन्यासी फकीर यती । रामदासी अघोरपंथी । दर्शना येती स्वामींच्या
॥४७॥ |
कोणी
करिती कीर्तन । गायन आणि वादन । कोणी भजनी नाचोन । स्वामीमहिमा वर्णिती
॥४८॥ |
तया
क्षेत्रीचे महिमान । केवी वर्णू मी अज्ञान । प्रत्यक्ष जे वैकुंठभुवन ।
स्वामीकृपेने जाहले ॥४९॥ |
पुण्यपावन
देखोन नगरी । बाळाप्पा तोषले अंतरी । पूर्वपुण्य तयांचे पदरी । जन्मसार्थक जाहले
॥५०॥ |
बाळाप्पा
होउनी सेवेकरी । स्वहस्ते करील श्रीचाकरी । ती मधुर कथा चतुरी । पुढीले अध्यायी
परिसावी |
जयाचा
महिमा अगाध । जो केवळ सच्चिदानंद । विष्णूशंकरी अभेद । मित्रत्व ठेवो जन्मवरी
॥५२॥ |
श्रीस्वामी
चरित्र सारामृत । नाना प्राकृत कथा संमत । श्रोते सदा परिसोत । एकादशोऽध्याय गोड
हा ॥५३॥ |
॥
श्रीरस्तु ॥ ॥ शुभं भवतु ॥ |
|
|
|
|
|
|
No comments:
Post a Comment