देहे त्यागितां कीर्ति मागें उरावी।
मना सज्जना हेचि क्रीया धरावी॥
मना चंदनाचे परी त्वां झिजावे।
परी अंतरीं सज्जना नीववावे॥८॥
अर्थ : - एका तत्वज्ञान्याने म्हटले आहे की, जन्माला आलास तेव्हा तू रडत होतास आणि इतर माणसे हसत होती. जन्मभर असा वाग की, तू मरताना इतर लोक रडत असतील, आणि तू हसत असशील. जन्मल्यापासून मरेपर्यंत माणसाची शक्ती सतत जात असते. माणूस सतत म्हातारा होत असतो. तो द
ुर्बख
होत असतो. झिजत असतो. हे जर खरे, तर मग ते झिजणे स्वार्थासाठी का म्हणून?
एकादा चोर ’ चोरी’ करून तुरूंगात गेला तर त्याचे कोणी कौतुक करीत नाही पण
तो चार जणांच्या कामासाठी, देशासाठी तुरूंगात गेला तर त्याचे कौतुक होते.
त्याच्या कुटुंबाला समाज नाना तऱ्हेची मदत करतो. नि:स्वार्थ हा एक प्रकारचा
उत्कृष्ट स्वार्थ आहे. कारण त्याने कालांतराने स्वार्थ साधतो आणि त्यात
नि:स्वार्थाचे चालू सुखही मिळते. नि:स्वार्थामध्ये थोडे कष्ट पडले, तरी
त्यातून तीन फायदे होतात. मन शांत राहते. नंतर नि:स्वार्थ कामाचे कौतुक
होते आणि अखेर भौतिक लाभही काही कमी पडतो असे नाही. मात्र या गणिती
हिशेबाचा नि:स्वार्थ नसावा. खरीखुरी, कळकळीची शंाती आणि नि:स्वार्थ असावा.
No comments:
Post a Comment